Hallo Allemaal,

Hier weer een update vanuit the rainbownation

De rondreis is begonnen, merel is vorige week aangekomen, de ferari staat voor de deur en alles gaat nog steeds op zn gemakje, vergeef me jongens als ik de komende maanden met mn handen eet, of af en toe een uurtje te laat kom.. this is Africa J

Ik geef een kort verslag van de afgelopen dagen, we hebben weinig tijd maar wil jullie de ervaring niet ontnemen. De update doet niet recht aan de mix van emoties en ervaringen die je hier mee maakt. Het is allemaal best heftig om al die grote verschillen tussen arm en rijk, de sporen van apartheid, cultuurclases en de corruptie van dichtbij dag in dag uit mee te maken. Later als ik thuis ben zal ik jullie uitgebreid alles vertellen, maar veel dingen zijn onbeschrijfelijk, dit wil niet zeggen dat ik me niet op mn gemak voel, integendeel het is heerlijk en na verloop van tijd wen je eraan om ergens de enige blanke te zijn en met een paar woordjes xhosa gaat hun hart open en moet je zorgen dat je de rest van de dag geen afspraken meer hebt want je kan blijven praten.

Vorige week merel opgehaald van het vliegveld met john en andisiwe (john is de huiseigenaar)
die avond veel bijgepraat en wat gekokkereld in wynberg.;
De volgende dag zijn we direct naar va waterfront vertrokken voor een meeting met de Kman, iedereen vloog in elkaar in de armen! We hebben een ferry kaartje gekocht naar robbeneiland en hebben daar de hele middag rond gelopen. We kregen een rondleiding van een oud gevangenen tijdens apartheid. Hij vertelde ons over het gevangenis leven, over de brieven die gecensureerd werden en liet ons de cel van Mr Neslon Mandela zien. Daarna naar de steengroeven waar ik nog een stukje kalkzandsteen achterover heb gedrukt op de plaats waar madiba jaren geleden ‘hoe lang is levens lang’ heeft gezongen.

De volgende ochtend hebben we op aanraden van john buiten de deur ontbeten in een engelse pub. Lekker engels ontbijt voor weining, altijd goed! Daarna zijn we naar de township langa gegaan om de rugby match van Dops te bekijken. Dit was eertlijk gezegd de eerste wedstrijd die ik in mn leven zag, maar je merkt aan de fanatieke supporters vanzelf of het goed of slecht gaat. Maar ik wist wie gewonnen had!, omdat te vieren zijn we met dops naar een braai bar gegaan waar we lekker wat vlees verorbert hebben, ondertussen speelde de Kaiser chiefs tegen de Orlando pirates, de jobec derby dus de sfeer was goed in de shebeen.

Op Zondag morgen zijn we naar de kerk (huiskamer met veel mensen) van andisiwe geweest. Er gold het zelfde als overall op de wereld, het was slecht weer, dus rustig!

Hierna zijn we boodschappen gaan doen voor de big braai met de Kman in Harara, de township waar de kman wonen. Na gruwlijk ingekocht te hebben zijn we naar lennox’s huis vertrokken om daar te braaien. Ik en lennox hebben staan briaaen en de dames hebben de side salads gemaakt. Toen alles klaar was waren er een aantal kman maar meer buren en ongenodigde gasten die graag een hapje meeaten. Het was gezellig en daar ging het om! Daarna in Harara overnacht.
De volgende ochtend lekker gerelaxed en een beetje rondgereden. Aan het eind van de dag, voor de derde dag op rij een eetafspraak waar voor nederlandse begrippen abnormale hoeveelheden vlees op tafel komen. Mzolis again! Samen met dops en de neef van dops waarmee merel in nl uitgebreid contact had via facebook. Wederom erg gezellig en afgeladen vol, want het was een nationale vrijdedag, WomensDay.

Dinsdag zijn we met Andisiwe en Dops naar CapePoint gegaan, het zuidelijkste puntje van de cape penisula. Het schiereiland van kaapstad. Oftewel, kaap de goede hoop. Deze route door het nationale park is erg adembendemd en voor het eerst in vijfweken, lekker rustig!!! Ik zou zeggen chek de fotos van die dag!

Op Woensdag was ik tourguide voor merel, we hebben een stadswandeling door kaapstad gemaakt. Begonnen in kasteel de geode hoop, het oudste gebouw van zuid afrika, een vesting vanuit de voc tijd. Hierin woonde soldaten en de handelaren. Rond 12uur is er een wisseling van de wacht met kanonsschoten, de foto’s vertellen genoeg… dat kanon was een soort speelgoed, maar gaf een onverwacht harde klap.

Daarna diverse straten en wijkjes van de citybowl bekeken en de dag afgesloten met ijs op een terrasje in waterfront.

Donderdag, 12/08/2010 een belangrijke dag in mn leven. Dr Harold een docter uit Nederland die op een voor mij onbekende redden betrokken was bij de amandlamandela (heb hem alleen gezien op t vliegveld) heft een medical institue in khayeltisha. Als dank voor zijn goede werk heft hij het voor elkaar gekregen om een ontmoeting met aartsbisschip Desmond Tutu te organiseren. En hij heeft Andisiwe en de Kman gevraagd om hem welkom te heten met gezang! Na een korte repetitie kregen we het sein dat hij aankwam. Voor de gene die Desmond Tutu niet kenen, go wiki it!

Ik voel met trots dat ik kan zeggen dat ik in een ruime maand twee wereldverbeterende Nobelprijs winnaars met eigen ogen heb mogen zien! Wowowowowowoowwohiihihihaaa Ongelofeloos.

Na een aantal toespraken aan de goed doende rijke nederlandse doctoren ging hij er weer als een speer vandoor, maar niet voordat hij iedereen persoonlijk de hand had geschud!

Daarna wat boodschapjes gedaan en de verrassingsparty voor de moeder van andisiwe voorbereid, zij werd die dag 50 en had nog nooit een verjaardagstaart gekregen. Om een beetje hollandse invloed te hebben, hebben we een slagroomtaart besteld in de plaatselijke supermarkt (eigenlijk al dagen van te voren…) en tussen door de kleine zusjes getrakteerd op wat ze een aantal weeken noemde, hun grote wens. Een bezoekje aan fastfoodketen Hungry Lion! Heerlijk, blije gezichten!

Rond 7uur kwam de moeder van andisiwe thuis en net als in de film, lichtuit en vertoppeeeeh! De halve buurt was op komen draven en naar zeggen was het allemaal wel een soort van familie. Blij verrast en dolgelukkig sneed ze de tart aan en een gezellig familie feest volgde!

Die Vrijdag was het zover, we verlaten de kaap! We hebben anderhalve dag in stellenbosch doorgebracht, dit is de wijn regio waar ik stiekem al twee daagjes geweest was. Maar jah, er zijn rond de 500 farms en ik had er pas zes gezien… het was tijd om er daar nog wat aan toe te voegen. Helaas zaten een aantal busjes vol, maar de backpackers waar we verbleven wist wel een gepensioneerde wijnfreak die ons een dagje wilde rondrijden in zijn auto. Zo gezegd, zo gedaan. Ik voel me nu echt een lopende wijnecyplopedie! Sorry appiehappie huiswijn….

Dit verhaal schrijf ik vanuit Hermanus, een plaatsje in een baai waar in july-okt de zuidkaapse walvissen naartoe trekken om te jongen. Wederom is iedere foto een anzichtkaart, mooie cliffen, Bergen en strandjes. Vandaag zijn we op walvisjacht gegaan, uiteraard zonder harpoen maar met camera! Merels grootste wens is uitgekomen want de hele dag, waar we ook keken zag je walvis ruggen, vinnen, staarten en spuitgaten. Later op de dag hebben we nog een cliffpass gelopen en zagen we er diversen breechen. Dat zijn de sprongen uit het water waarna ze op nun rug landen. Ongeloofelijk wat een beesten! We grapte dat we een toegift wilde aan het eind van de dag en nog geen 5min later zwom er een 15m lange walvis op 5m langs de klif! Wow. Hetlaas was halverwege mn batery leeg, dus de fotos van het breechen op merels cam houden jullie tegoed

This is it, ik hoop dat het in Nl ook een beetje mooi weer is en dat iedereen relaxed, bbq’t en geniet van de vakanties!

Tot de volgende!

Erwin